Ik stofzuigde de woonkamer, deed de was, maakte vast het eten kookklaar. Speelde tussendoor een spelletje met mijn kind, liet haar tv kijken toen ze dat graag wilde, schilderde met haar, stoeide met haar, hielp haar met aankleden want ze liep nog steeds in pyjama rond.
Vroeg toen of ze zelf even haar schoenen aan wilde doen.
Gillende reactie: ‘Ik moet altijd ALLES voor jou doen!’

We hebben een abonnement op twee dierenparken (en beide er ruimschoots uitgehaald). We lopen veel speeltuinen af en zien heel wat skateparken. Als we naar de stad gaan (waar ik zelf al niets aan vind), zorg ik dat het voor haar leuk is: roltrappen op en af, glijbaan in die ene winkel, even in zo’n autootje zitten, ‘ik zie ik zie wat jij niet ziet’ spelen.

Ik ben niet altijd de leukste moeder, maar ze kan me nooit kwalijk nemen dat we weinig ondernamen.
En toch, tegenwoordig roept ze regelmatig: ‘Ik voel me zo saai! We doen ook nooit leuke dingen!’

Ze heeft tomeloze energie. Als ik een dag in de dierentuin ben geweest, ben ik behoorlijk klaar met de dag en denk ik: o nee, ook nog koken! Maar zij zegt: ‘Zo, gaan we dan nu naar de kinderboerderij?’

Ik geloof dat het tijd is voor school.

:’)