De kleuter wil heeeel graag een spelletje spelen en kiest een spel uit.
Zij mag beginnen. Ik geef haar de dobbelsteen.

• Ze maakt eerst drie handstanden.
• Vraagt of we hierna verstoppertje gaan spelen.
• Zingt een Sinterklaasliedje en vraagt of ik weet hoe het verder gaat.
• Wordt eraan herinnert dat ze aan zet is.
• Stelt een belangrijke vraag, bijvoorbeeld: ‘Mama, hoe komt het dat we kunnen praten?’
• Na een uitgebreid antwoord (van haarzelf) gaat ze op haar stoel staan.
• ‘Ik pak even mijn knuffels!’ (en zoekt het hele huis af)
• Ik vraag of ze wel zin heeft in het spelletje of liever iets anders doet.
• ‘NEE NEE! Dit spelletje is het állerleukste om te doen!!’
• Ik wijs naar de dobbelsteen.
• ‘Ik hoor de postbode! Er is post! Zou er post voor mij zijn!’ *rent naar de brievenbus*
• Is teleurgesteld dat er alwéér geen post voor haar is, er is nóóit post voor haar! Komt bij me uithuilen.
• Wordt eraan herinnert dat ze aan zet is.
• Is helemaal blij dat we dit leuke spelletje spelen en gooit de dobbelsteen enthousiast naar de andere kant van de kamer.
• Gaat op zoek naar de dobbelsteen en komt onderweg ongeveer vijftien verschillende speelgoedjes tegen die allemaal bewonderd moeten worden.
• Komt langs haar tafeltje en stoeltje en gaat daar zitten.
• Wordt er aan herinnert dat we een spelletje aan het spelen zijn.
• ‘O ja, hahaha! Vergeten!’ en rent naar me toe.
• Legt de dobbelsteen neer: ‘Mama, mag ik een appel?’
• Ik pak de dobbelsteen en leg die terug in haar hand.
• Kleuter gooit met de dobbelsteen en nog voor ze haar pion verzet:

*REPEAT*