Sinds ik een preek gaf over het niet kunnen bewaren van alle blaadjes, beukennootjes, eikeltjes en vooral steentjes (aka keien), is de bewaarterreur van de kleuter grimmiger geworden.

‘Mama, jij bent zó lief! Deze steen is voor jou. Die moet je altijd bewaren en mag je nóóit wegdoen!’

Ze krijgt nu dus een volledig aangelegde tuin met eiken, beuken en een mooi grindpad op haar trouwdag.